İran kedisi, uzun tüyleri ve zarif görünümü ile evcil kediler arasında oldukça popüler olan bir kedi türüdür. 19. yüzyılda güzellik yarışmalarının vazgeçilmezi haline gelen bu kedi, İngiliz araştırmacılar tarafından sadece uzun tüylü olarak adlandırılmıştır. İran kedisi akıllı, naif, uyumlu ve çok sevimli özellikleri ile bilinmektedir. Köklerine dair net bir bilgi bulunmamakla birlikte, birçok araştırmacı farklı tezler ortaya atmaktadır. Bazı araştırmacılar, bu kedilerin vahşi bir soydan geldiğini iddia etse de, bu görüş pek kabul edilmemektedir. Diğer bazı yazarlar ise, Rus Uzuntüylü kedisinin Orta Anadolu'ya getirilerek burada Ankara, Türk ve Angora kedi türleriyle çiftleştirilmesi sonucu İran kedisinin ortaya çıktığını savunmaktadır. Birçok araştırmacı da bu fikre katılmaktadır.

17. yüzyılda İtalyan gezgin Pietro Della Valle, İran kedilerini çok beğenmiş ve çoğaltmak amacıyla Avrupa'ya götürmüştür. 19. yüzyılda Fransa'da en çok aranan kedi cinsi haline gelmiş ve tek rakipleri de Türkiye'den gelen Ankara kedileri olmuştur. Bu kadar popüler olan bu kedi türü, zamanla Ankara ve Van kedilerinin önüne geçerek bu kedi türlerinin unutulmasına neden olmuştur.

İran kedisi, en yaygın rengi beyaz olan bir türdür ve 60 farklı renkte çeşidinin olduğu bilinmektedir. Ayrıca Chinchilla gibi alt türlere de ayrılmıştır. Zamanla baskın türlerin çiftleşmesi sonucunda uzun tüylü olarak belirginleşmiş ve yüzü de daha genişlemiştir.

İran kedisi, karakter özellikleri bakımından 19. yüzyılda agresif olarak görülse de, günümüzde uyumlu, sevecen, akıllı, narin ve sakin özellikleri ile bilinmektedir. Mükemmel anne olma özelliğine sahip bu kediler, ev yaşamına da gayet uygundur. Bakım olarak en zor yönü, uzun tüylerinin düzenli olarak taranması gerekliliğidir. Küçük yaşlarda taranma alışkanlıklarının edinilmesi büyük önem taşır. Ayrıca, göbeklerinin orta kısmında fazla tüy birikmemesine dikkat edilmesi gerekmektedir.

İran kedisinin bakımı, özellikle tüylerinin uzunluğu nedeniyle zahmetli olabilir. Tüylerinin düzenli olarak taranması gerekmektedir. Tüylerin dolaşmaması ve cilt problemlerine yol açmaması için günlük tarama önerilir. Ayrıca, göz çevresindeki tüylerin temiz tutulması da önemlidir, çünkü bu kediler göz problemlerine eğilimlidir.

İran kedisi, bazı genetik sağlık problemlerine yatkın olabilir. Polikistik böbrek hastalığı (PKD), hipertrofik kardiyomiyopati (HCM) ve solunum problemleri bu cinsin karşılaşabileceği yaygın sağlık sorunları arasındadır. Düzenli veteriner kontrolleri ve genetik testler, bu sağlık sorunlarının erken teşhisinde faydalı olabilir.

İran kedileri sakin ve uysal yapıları ile ev yaşamına oldukça uyumludur. Çocuklarla ve diğer evcil hayvanlarla iyi geçinirler. Bu kediler, sahiplerine karşı sevgi dolu ve sadık olabilirler. Ancak, uzun tüylerinin bakımı ve sağlık kontrolleri için düzenli zaman ayırmak gerekmektedir.